Çok-katmanlı polielektrolit kaplamalar, artı ve eksi yüklü polimer veya nanoparçacıkların sırası ile, kat kat yüzeylere elektrostatik kuvvetler aracılığıyla yapıştırılmaları ile oluşurlar.

Örneğin eksi yüklü bir yüzey artı yüklü bir polimer çözeltisine daldırıldığında, polimer zincirleri yüzeye yapışırlar. Fakat doğru şartlar altında yüzeydeki eksi yükü nötralize etmek için yeterli miktardan fazla polimer zinciri yapışır ve yüzey artı bir yük kazanır.

Ardından, bu artı yüklü yüzey eksi yüklü silikon dioksit nanoparçacığı çözeltisine daldırıldığında bu defa nanoparçacıklar yüzeye yapışırlar ve yüzey ilk baştaki eksi yüklü haline dönerek halkayı tamamlar. Bu şekilde çok farklı fonksiyonlara sahip polimerler ve nanoparçacı klar, ilginç işlevleriyle beraber, yüzeylere katman katman kaplanabilirler. Daha önce bahsettiğimiz buğu yapmayan kaplamalar bu teknikle elde edilebilmektedir.

Eğer artı yüklü solüsyon, polimer yerine titanyum dioksit nanoparçacığı solüsyonu olursa organik kirlerden buğu yapmama özelliğini kendi kendine koruyabilen bir kaplama elde edilir. Yeterince pürüzlü bir buğu yapmayan yüzey Teflon benzeri bir floropolimerle kaplandığında süperhidrofobik özelliklere ulaşılabilir. Yüzeyler çok-katmanlı polielektrolit kaplamaları desenlendirerek elde edilmişlerdir. Bahsettiğimiz kaplamaların bir büyük avantajları da hayale gelen tüm yüzey geometrilerine uygulanabilir olmalarıdır.

Bilim Teknik Nisan 2007 AKILLI NANO YÜZEYLER Makalesinden Derlenmiştir.
fizikciyiz.com



Etiketler (nano, silkon, parçacık, fiziği, polielektrolit, kaplama, çok-katlı, polimer, nanoparçacık, teflon, floropolimer, )
Tarafımızca yazılan yazıların hakları saklıdır.

Benzer Başlıklar...

Yorumlar (1)2012

Türkçemizi katletmeden harf ve imlâ yapımıza uyacağınızı düşünüyoruz.
Uygunsuz içerikler savcılığa bildirilmek üzere kayıt altına alıyoruz.
21.11.2024, 14:24

Adınız
Yorumunuz

Her hakkı saklıdır.
Görüntüleme 4788